طلای 18 عیار

عیارطلا

آیا تا به حال دیده اید که قهرمانان و مدال آوران طلای خود را به دندان میگیرند؟ علت این امر را میدانید؟

طلا هنگامی که از معدن استخراج می‌شود بسیار نرم و حالت‌پذیر است. آن‌قدر نرم که می‌توان با ناخن روی آن خط انداخت. حتما این موضوع را در سالهای دور از طریق فیلم دیده اید که سکه طلا را گاز می‌گرفتند تا جای دندان بر آنها باقی بماند و مطمئن شوند که طلای خالص است؛ این به خاطر انعطاف‌پذیری بالای طلای ناب است که سکه‌های طلا در گذشته از آن ساخته می‌شدند. امروزه به دندان گرفتن سکه طلا به مدال‌آوران و قهرمانان ورزشی رسیده است و گاز زدن مدال، نماد قهرمانی شده گرچه مدال‌ها طلای کاملاً خالص نیست و مخلوطی است از طلا و نقره اما اگر مدال برنز هم باشد، باز ورزشکارانی که قهرمان می‌شوند آن را به دندان میگیرند.

اندازه گیری عیار طلا

عیار واحد اندازه‌گیری خلوص آلیاژهای طلا و دیگر فلزات گران‌بها است. عیار طلا معمولاً از واحد کامل 24 بیان می‌شود. برای مثال طلای 24 عیار طلای خالص با حداقل 99?9 درصد طلا، و طلای 18 عیار از 75 درصد طلا و 25 درصد فلز دیگر تشکیل شده‌است.

در زبان انگلیسی و دیگر زبان‌های اروپایی «عیار» را قیراط (carat) یا Karat) ) باحرف اختصاری K می‌نامند که این قیراط را نباید با قیراط که یک یکای جرم برای اندازه‌گیری جرم سنگ‌های قیمتی و مروارید است اشتباه گرفت. هر قیراط 200 میلی‌گرم (0?2 گرم) است.

روش های تعیین عیار طلا

عیار طلا را به روش های مختلف میتوان مشخص کرد که در ادامه به توضیبح هر یک ازآهنا میپردازیم..

روش سنتی

در این روش طلا را به روی سنگ کوارتز یا سنگ محک وزن میکنند. عیارهای پایین‌تر از 14 را توسط اسید نیتریک خالص با غلظت‌های مختلف و عیارهای بالاتر از 14 را توسط تیزاب سلطانی یا مخلوط اسید نیتریک و نمک طعام سنجیده و خورندگی نمونه? مجهول را در برابر اسیدها، در مقایسه با کلیدهای نمونه معین می‌کند.

روش اسپکتروفتومتر

مقدار معینی طلا را وزن نموده و در تیزاب سلطانی حل کرده سپس با مقایسه? استانداردهای مختلف و با کشیدن منحنی، عیار نمونه? مجهول را معین می‌کنند.

عیارهای مرسوم در طلاسازی بین‌المللی

طلای خالص با توجه به نرمی زیاد برای ساخت بیشتر وسایل مناسب نیست و به همین جهت بیشتر طلایی که در جواهرات به کار می‌رود، طلای خالص نیست. در کشورهای مختلف یک یا چند عیار برای طلاسازی مرسوم است. در کشورهای اروپایی طلای عیار پایین به دلیل قیمت کم‌تر رونق زیادی دارد اما در کشورهای شرقی به دلیل نگاه سرمایه‌ای مردم به طلا از عیارهای بالاتر برای تولید استفاده می‌شود. البته شرایط اقلیمی نیز در این مورد مؤثر است چراکه رطوبت بالا باعث تیرگی طلاهای عیار پایین‌تر می‌شود در نتیجه در هوای شرجی و گرم طلاهای عیار بالا محبوبیت بیشتری پیدا می‌کنند. در ایران معمولاً از عیار 18 استفاده می‌شود و عیارهای 20 و 22 هم به رسمیت شناخته می‌شوند اما تولید طلا با عیار پایین‌تر از 18 فقط برای صادرات مجاز است و عرضه آن در بازار داخل ممنوع است. البته در گذشته طلاهای 17 عیار هم در ایران ساخته می‌شدند. عیار سکه‌ها معمولاً بالاتر از عیار جواهرات است و گاهی از طلای خالص هم در سکه‌زنی استفاده می‌شود. در ایران تمام انواع سکه‌های بهار آزادی با عیار 21?6 (90?) ضرب می‌شوند.

طلا هنگامی که از معدن خارج و استخراج میشود را به صورت شمش در می‌آورند که این شمش 400 اونس میباشد که وزن آن 5?12 و عیار آن 99?5 است. از آنجا که نرمی آن زیاد است برای ساختن زیورآلات مثل النگو و انگشتر مناسب نیست چراکه با کوچک ترین ضربه‌ حالت خود را از دست می‌دهد. به همین دلیل آن را هنگام ذوب، با فلزات دیگری مثل نقره و مس مخلوط می‌کنند و فلزی که به دست می‌آید درصدی طلا و درصدی فلز دیگر است. عیار طلا دقیقا به همین معناست. عیار طلا به ما می‌گوید آلیاژی که داریم، چه مقدار طلا و چه مقدار ناخالصی دارد چون طلا فلز گران‌قیمتی است و برای قیمت‌گذاری باید عیارش مشخص باشد.

نمایش عیار استاندارد در بعضی کشورها برای طلای خالص، عدد 24 است و هرچه از خلوص طلا کمتر شود، از این عدد هم کاسته می‌شود. طلای 24 عیار یعنی طلای خالص. در ایران و بسیاری از کشورها نمایش عیار با عدد 1000 است. صد البته هیچگاه طلایی با این عیار نخواهید دید چون شمش‌ها با عیار 999.9 معامله می‌شوند و 0.01 درصد ناخالصی احتمالی در نظر می‌گیرند.

کارهای ساخته در ایران اغلب با عیار 750 هستند، همان‌هایی که در ویترین طلافروشی‌ها می‌بینید. علاوه بر این، فاکتورهای بنکداران طلا بر مبنای عیار 750 است یا همان 18 عیار که مطمئنم به گوشتان خورده و شنیده‌اید.

در کشورهای عربی، ویترین طلافروش‌ها کارهای ساخته‌ای با عیار 875 و گاهی عیار 880 را در خود جای داده و عیاربالا متداول است؛ برعکس در کشورهای اروپایی به عیار پایین‌تر رغبت بیشتری دارند.

سکه‌های بهارآزادی چه به صورت تمام سکه و چه نیم‌سکه یا ربع‌سکه همگی با عیار 900 ضرب می‌شوند لذا گاز زدن آنها فقط به دندان شما آسیب می‌زند!

کشورهای عربی، چین، هنگ کنگ، تایوان

24 عیار – حداقل 99?

کشورهای عربی، هند، بنگلادش، پاکستان، سری لانکا

22 عیار (91?6?)

کشورهای عربی منطقه خلیج فارس

تفاوت میان طلاهای 14 عیار، طلای 18 عیار و 24 عیار چیست؟

تاکنون شاید متوجه تفاوت بین عیارهای طلا شده باشید.

شما هم هنگام خرید طلا حتما این اصطلاحات را از زبان فروشنده شنیده‌اید. باید بدانید که طلای 24 عیار، طلای خالص است. پس شما با خریدن نمونه‌ای که از طلای 24 عیار باشد،‌ یک نمونه ناب دارید. در طلای 18 عیار 75 درصد طلا وجود دارد که با یک فلز پایه مثل نیکل یا مس ترکیب شده است. در طلای 14 عیار هم 5/58 طلا وجود دارد. معمولا هرقدر عیار طلا بالاتر باشد، فلز نیز نرم‌تر است. اما یادتان باشد که داشتن طلای 24 عیار، همیشه هم خوب نیست زیرا دوام کمتری دارد. جالب است بدانید که طلای 14 عیار دوام بالاتری نسبت بقیه طلاها دارد زیرا با فلز دیگری ترکیب شده که به آن مقاومت می‌بخشد. مثلا حلقه‌هایی که از طلای 14 عیار ساخته شده باشند، از دوام بیشتری برخوردارند.

طلایی که عیاری بالاتر از 18 دارد، رنگ طبیعی‌تری داشته و به لحاظ ارزش و قیمت هم گران‌تر است. اما مثلا طلای 22 عیار نرم‌تر از 18 عیار است بنابراین سریع‌تر خراش بر می‌دارد و احتمال شکستن آن بالاتر است.

با این توصیفات توصیه می‌کنیم اگر قصد دارید که طلا را دایم و هر روز استفاده کنید، سراغ عیار بالا نروید. اما اگر ارزش و بهای جواهر برایتان مهم است و فقط گاهی برای مناسبت‌های خاص می‌خواهید از جواهر خود استفاده کنید، پس بهتر است سراغ عیارهای بالا بروید.

تشخیص طلای 18 عیار

بدون شک با مهری که روی طلا حک می‌شود می‌توان این موضوع را تشخیص داد. عیار طلا به صورت 18K ،18Kt 18ctیا 18k مشخص می‌شود. البته بعضا با علامت‌های 750 یا 0?75 هم نمایش داده می‌شود. به این معنی که این قطعه حاوی 75 درصد طلای خالص است. البته میتوان بقیه عیارهای طلا را نیز به همین صورت پیدا کرد و بجای 18 باید 24 یا 14 و.. را روی طلا هک کرد.

مزایا و معایب طلای 18 عیار

اگر بخواهیم طلای 18 عیار را با عیارهای پایین‌تر مقایسه کنیم، بدون شک مزایای بسیار زیادی دارد. ساده‌ترین مثال این ادعا این است که هر چه طلا خالص‌تر باشد، حساسیت‌زا بودن آن کمتر است. برخی از مردم به نیکل حساسیت زیادی دارند و اگر طلایی با عیار پایین استفاده کنند، دچار ناراحتی پوستی می‌شوند. پس بهتر است از طلاهایی با قیراط بالاتر استفاده کنند.

طلایی که عیار 10 دارد حاوی نیکل است و احتمال بروز حساسیت در فردی که از این جواهرات استفاده می‌کند، بیشتر خواهد بود.

از دیگر مزیت‌های خرید طلای 18 عیار این است که رنگ آن به رنگ طلای معمولی نزدیک‌تر است. این در حالیست است که عیارهای 10 یا 14 زردی کمتری دارند.

طلای عیار 10 حاوی 41?7 درصد طلاست. یعنی وقتی این مصنوعات یا جواهرات را خریداری می‌کنید، یعنی در واقع پول دیگر فلزات – غیر از طلا – را می‌دهید.

از معایب طلای 18 عیار پایداری کم آن نسبت به طلاهایی است که عیار پایین‌تری دارند. این طلا در مقابل خراش یا ضربه مقاومت کمتری دارد و بنابراین توصیه می‌شود برای استفاده روزمره از طلاهای 10 یا 14 عیار بهره بگیرید.

طلاوجواهرقوچ